Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Vreemdgaan
Zoals jij van mij houden kon
Zo kon dat er geen een
Ik heb het gezocht maar nooit gevonden
Jij was het, en jij alleen
Al mijn liefde heb jij opgewekt
Door alleen maar van me te houden
Ik zag eindelijk de betekenis van liefde
Vliegend, op een wereld die jij voor me bouwde
Je creëerde de grond onder mijn voeten
Waar ik voor altijd op lopen kon
Onvoorwaardelijk gaf jij mij jou hemel
Met een nooit dovende zon
Jou twee handen om nooit meer los te laten
Een plek voor mijn hart om te rusten
Ik heb nooit getwijfeld aan jou houden van
Proefde alle liefde, als ik je lippen kuste
Zo moet je liefde geven
Iedereen moest bij jou in de leer
Als ik naar mezelf op zoek was
Kwam ik altijd weer op jou neer
Maar al die tijd waren jou handen al los
Zij vlogen naar een kant die ik niet wist
Zoekend naar een ander lichaam
Dwalend door een dichte mist
Jij had voorgoed je hart gegeven
Aan jezelf, en nooit aan mij
Om door te gaan moet je keuzes maken
En maar één iemand aan je zij
Door deze grote leugen
Stortte met een klap alles in
De wereld die je voor me bouwde
Ons verleden vanaf het begin
De zon die in onze hemel altijd scheen
Stierf plots, zij doofde zacht
Ineens zag ik alles in een ander licht
Nu weet ik dat jij nooit op mij hebt gewacht
Met dit bedrog
Had ik geen grond meer om op te staan
Omdat de grond die jij voor mij creëerde
Samen met alles is weggegaanRafaëla
